Saat onbir,
Durmadan yağmur yağıyor
Sokak bir tuval gibi gergin, kahve çamuruna boyalı
Kaldırım tozları sürgün gittikten sonra bir tek
Yuttuğu her yaprağı mahpus eden mazgal
Ve Musa’nın kurduğu kale taşları kalmış yolun üstünde
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta