Cinayet Fotoğraflarıyla Kesiyor Sakalımı ...

Cinayet fotoğraflarıyla kesiyor sakalımı her zemheri,

Koşulsuz kabullerdeyim,
Kendimi anlatacak şiirler yazmaktayım dostlara,
Kar, tipi, fırtınaya aldırmadan,

Limon sıkmak istemiyorum güneşe,
Bindiğim tüm atları vurdular bu şehirde,
Salamadım yıldızlara, aşkın uçurtmasını
Çıngıraklı yılanlar istila ediyor şimdi düşlerimi,

Bir yabancılık var aynalarda,
Bir cellat gibi bakıyorum suratıma,
Gençliğimi astığım tüm kırık dallarda
Şahika nerdedir, oraya taşıyorum yükümü,

Saçlarım beyaz bulutlarla tanıştığı günden beri,
Cinayet fotoğraflarıyla kesiyor sakalımı her zemheri,
Sukuta iskele kuruyorum,
Restore etmek için yeniden hafıza kayıtlarımı,
Hırpalanmış aşklarımı kurtarmak istiyorum,
Musibet yüklü gemilerden,

Artık binlerce çığlığın adresiyim ben..
Yeniden keşfediyorum kendi coğrafyamı,
Matbaaya düşmemiş harflerden..

Yanağıma bir Yusufçuk masalı konduruyor,
Şehrin yabancılığından
Gökyüzüne çekilmiş bir adam,
Sevdikçe onu içimde yangına koşan bir çocuk doğuyor,
Karlı dağlardan süt emmiş dudaklarında ateş, karlı bir elmas,
Estetik bir operasyon geçiriyor,
Kuvöze alınmış ürküntülerinden,

Bırak özgürce kuşlarını yalnızlığın,
Sal gitsin caddelerin boşluğuna
Uzunca zamanlara ait kaygılarını,
evreni ve çevreni tanı,

imtiyaz yok ne güle ne bülbüle,
Sezaryen yok ızdıraplı günlerin doğumuna

Çarpık kentleşmeye dönen yüzümün mimarisinde
Şimdi buzdan adam resimleri çiziyorlar
Yaşamak bir başarı…kobay fare günlüğünde…