Cinayet Çıkar Şiiri - Celil Çınkır

Günlerin hükmünü, saate yıkıp
Ay’ıma dokunma, cinayet çıkar!
Dolaylı yollardan ormanı yakıp
Ayı’ma dokunma, cinayet çıkar!

Seçersen başına kör oğlu körü
Meclis kararıyla değişir yeri
Geçmişte olandan ders alıp gayri
Fayıma dokunma, cinayet çıkar!

Milletin adına tapulu cennet
Kıyamete kadar bize emanet
Elinde olsa da muktedir kudret
Kıyıma dokunma, cinayet çıkar!

İrem sönük kalır, yanında kesin
Ezelden ebede mülkü herkesin
Siyasetnameler ne derse desin
Koyuma dokunma, cinayet çıkar!

Bu gidişle istikbalde lazımdır
Gitmesek de, görmesek de bizimdir
Mutluluk kaynağım, gülen yüzümdür
Köyüme dokunma, cinayet çıkar!

Sanılmasın vitrinlerin süsüyüm
Hak yolunda mazlumların forsuyum
Demesem de diyenlerin sesiyim
Meyime dokunma, cinayet çıkar!

Misakı Milli’den sanma cayarım
Yedi düvel gelse posta koyarım
Mensubu olmaktan gurur duyarım
Soyuma dokunma, cinayet çıkar!

Eminim ki herkes aynı görüşte
Her nefes ardından an’a girişte
Felek aynasında, dünyalık düşte
Payıma dokunma, cinayet çıkar!

Dinlemez paşadan, beyden emiri
Kırılırsa olmaz asla tamiri
Zavallı gönlümün gizli amiri
Şeyime dokunma, cinayet çıkar!

Dostlarla muhabbet kodu ondadır
Kevser’in dünyalık tadı ondadır
Delibal’ın dem ruhsatı ondadır
Çayıma dokunma, cinayet çıkar!