Cinayet çağı Şiiri - Yağmur Damlası

Gittikçe daralıyor
Etrafımdaki ateş çemberi
Kendimi öldüresim geliyor
Tüm çareleri tükenmiş bir akrep gibi
Zehrimi içime akıtıyorum
Sokuyorum kendimi
Bir daha bir daha

Asla!
Bana sevda masalları
Anlatma!

Ayın yüzünde cinayet
Var bu gece
Ve
Başımda ağır abi bir ağrı
İnancımı
Bir bebeğin alnından sızan kanla
Felluce’de
Cehenneme uğurladım
Düş gecelerine düştüğüm
Güne
Bu son çağrı!

Sevmedim sevemiyorum bu cinayet çağını!