Cinayet Şiiri - Cihan Tarık Acandeğir 2

Biliyorsun halimi göründüğü gibi
Görüyorsun da madem bilmiyor musun beni
Gözleriyle gülen çocuğun bu ağlak sitemleri
İntihar sanmışsın da cinayet son sözlerin
Yerim dar bilirsin karanlığı sevmem pek
Karardığı anda gözüm aynaları etmem yeg
Tükeniyorum farkındasın içim dışım darmadağın
Bir şiirde tanığım aşkı gizli öznem adında saklı
Saklı bir kitabin arasında güllerim
Saklı o kitabin üzerinde toz geçmişim
Pembe bir gömleğin kapkara düğmeleri
Hayallerim siyah beyaz pembe senin düş rehberin
Düşüyorum irtifamı menzile al cennetinde
Ne olur don desem de gözlerim hep rehberimde
Başka türlü bir şey sanki başka biri gibi geldi
Gittikçe değişiyorsun cennetin sonu mu geldi
Üzünce ağlardım hep ağlayınca dumanlanır
Yerimi belli etmek için dumanla haber yolladım
Uçan kusa mektup verdim yolu sana çıkar sandım
Ben çıkarcı bir ahmaktım sen kaf dağı armağanım
Rüyalarımda konuşuyoruz ellerin ellerimde
Orada bir ev inşa ettim hayal ve düşlerimle
Yani kadın hayal gibisin düşler ve gerçeklikte
Her kelamda sen gizlisin rüyalar aleminde
Seni bana soranlara adin hep başka gelir
Bazen çiçek bazen diken bazense çınar derim
Her narin bitkinin köklerinde su gizlenir
Derindeyim kaz toprağı suyum sana zehir gelir
Oysa suydun zamanla dondun bak kimsesizken
Sesin dağlar gibiydi simdi sessizsin kimse yokken
Kimseyi istemem senden başka bir yer yokken
Bende aldım silahı elime içi boş bir kursun yokken
Sana döktürdüğüm her methiyem biraz kanlı
Hala canlıysam nedeni damarımda sen olandır
Yasamak alışmaksa eğer inandığım sense zandır
Cinayet değilse bu intihar da bir yaşamdır