Cinayet Şiiri - Sadi Atay

Yaşatmam seni benden ayıranı diye,
Yeminler etmiştim sevgiliye.

Sanki tanımaz gibi beni, bilmez gibi sözümü,
Toprak elimden aldı ahu gözlümü.

Yeminim yemindir, kararım karar,
Yeterdi toprağın yaşadığı bu kadar.

Gece olup da herkes uykuya geçince,
Toprağı öldürmeye çıktım sinsice.

Kırk yerinden sapladım bıçağı,
Can çektirerek öldürdüm toprağı.

Yıkadım kefenledim sonra,
Toprağı gömdüm toprağa.

Başucuna bir de mezar taşı koydum,
Üzerine şu yazıları oydum.

'Ruhuna fatiha, öldü toprak artık yaşayamaz,
Sevenleri birbirinden artık ayıramaz.'

Şüpheyle bakmayın öyle, delirmedim daha,
Hah, hah ha, hah, hah ha...

1996