yürüyorum, ellerime karanlık bulaştı,
kaldırımlara vuruyorum gölgemi,
okyanus diplerinin yoğun sessizliğine,
hayallerim konserve edilmiş sanki,
can sıkıntılarım tap taze.
usanıyorum mayınlı dostluklardan,
her an patlamaya hazır bir tarla üzerinde
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
