Cinayet/1 Şiiri - Güray Barın

ondokuz adım vardı aramda
sessiz bir cinayetle
ancak bir şizofreni bu kadar sinirlenebilirdi
o da ancak akşam üstü

bir ışınla geldi sonbahar yaşında
kirli sakallı bir adam
motorunda bir kilim
kilimin arasında bir pompalı tüfek

bir başka adam geliyordu
kirli sakallı
sokağın diğer ucundan
belinde bir satır

iki sokak vardı aramda
sadece iki sokak
her şey
yalnızca bir dakika sürdü
bir dakika içinde
bir insan beş parça oldu
yere düşen
bir insanın kolları bacakları ve bedeni
bir pompalı tüfek
bir de şu söz oldu
“ödeştik mehmet ödeştik”

bir dakika sonra
aramızda iki sokak vardı
yerler kan gövde
yerler soğuk
yerler ölüm

meral abla o gün sustu
bir daha da ağzını bıçak açmadı
her gün aynı saate dükkanını açtı
ama konuşmadan
nefes almadan öylece oturdu

iki sokak vardı aramda
bir cinayetle
yalnızca iki sokak

sorsalar belki ağaçlar söylerdi her şeyi
kaldırımlar
belki oradaki çöp kutusu bile anlatırdı ama
kimse sormadı

ondokuz adım ötemde birini öldürdüler
ben yine de konuşmadım