Yârim bana yüz vermez
Öpsem; dudak, yüz vermez.
Bin kez öpsem doyamam;
Yârim bana yüz vermez.
Tutku oldu yâr bende,
Bu gönlüm ona bende.
O da beni sevseydi;
Mutlu olurdum ben de.
Böyle kader, yazı yok
Baharı yok, yazı yok.
Mektup yazdım bin kere;
Yârden gelen yazı yok.
Düştüğüm şu yar’a bak!
Her tarafım yara, bak!
Bir de yârim yaralar;
Âşığa bak, yar’a bak!
Ozan Bindebir
Kayıt Tarihi : 12.9.2020 15:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Maniler, şahsıma aittir; anonim değildir. Mani oldukları için de mahlas kullanılmamıştır.
![Ozan Bindebir](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/09/12/cinasli-maniler-6.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)