Cinaslar Şiiri - İbrahim Halil Demir

Kara üzüm!
Olmamış kara üzüm.
Deremedim yar gülünü,
Yara karşı kara üzüm.

Özler!
Gönül daim seni özler.
Sütü helal olanlarda,
Asla bozulmaz özler.

Toprak damlar,
Loğlanır toprak damlar!
Yar bahsi geçtiğinde,
Yüreğime sanki kan damlar!

Anlar!
Unutulmaz Yar ile geçen anlar.
Sevdalının halinden,
Ancak sevdalılar anlar!

Dağlar!
Sevenleri ayırır dağlar!
Sevilenin bir anlık yokluğu,
Sevenin yüreğini dağlar!

Bağlar!
Budanır vaktinde bağlar!
Toylara gittiğinde o yar,
Ayağına halhal bağlar!

Satır!
Aşık iken hoş yazılır her satır!
Kim kime kem gözle bakarsa,
Vurmak gerek paslı kör satır!

Oku!
Yar isen gönlümden geçeni oku!
Hiçbir silah öldürmez beni,
Öldürür ancak aşkın oku!

Nara!
Yar düşürdü beni nara!
Aşık olunca bir güzele,
Atar insan nara üstüne nara!

Yara!
Şifa bulmaz gönüldeki yara!
Hiçbir ferman engelleyemez!
Kavuşmak istediğim yara!

Yaradan!
Her şeyi bilir yaradan!
İflah olmam ölürüm,
Gönüldeki bu yaradan!

Aklar@
Seven sevdiğini her mecliste aklar!
Sevda yoluna baş koyunca,
Artar simsiyah saçlardaki aklar!

Yanığım!
Ben sevdiğime yanığım.
Hiçbir tabip şifa bulmaz,
Gönüldeki aşk yanığım.

Çalar!
Seven kendi söyler kendi çalar!
Gerçekten sevdalıysa insan,
Sevdiğinin sevda sürmesini çalar.
11/Kasım/2009