Çınarlı Dere Şiiri - Alperen Çakır

Hilkatin kesin suâl vermede karar mercihi.
Kalın kafalı, ağırlama ayini.
Sor ki yatan ne memnun, kalan hazin sonudur.
Bekler durur, zamanı uyutur.
Yedi asırlık Çınarın gölgesinde yaz akşamı.
Toprağında tepinen yarım ayak insanı.
Her gün beş vakit selasındalar
Uyur uyumaz akşamların sedasındalar.
Tek insandan hep insana varlık sonu.
Uğrayacağı kalın duvar bilmem kaç metre doğru.
Bir insanın sonsuzluk teriminin en son yeri.
Bir kelimesinin yok olup hiçliğe gömüldüğü yeri.
Büyür o kadar büyür ki toprak gelip geçenler görür.
Altında yatan hep aynı saadette bürünür.
Tepeden aşşağı hiçlik makamı burası.
Suâl kesildimi varabilmek sonsuzluk kervanını…