Çınarlı Bahçe Şiiri - İrfan Karabulut

Dalıp gitmişim hayallere zamana
Çocukluğumu arıyorum köşe bucak
Çeşmesinden su içtiğim
Ağacında kör ceviz topladığım
Çocukluğumu arıyorum bir yerlerde
Rüzgârlı bahçede oturmuşum Harput’un

Ramazanla dolup taşardı rüzgârlı bahçe
İftarlarda birdi zengin, fakir, Türk, Kürt
Neşeyle sallanır kaşıklar aynı güvece
Dinlenir masallar içilirdi ayran sohbetlerde
Sevgi çalan yürekler saygı toplatırdı büyükçe
Bayramları bir başkaydı Harput’un

Tarih kokar sokaklar toprak damlı evler
Zevk doluydu hayatları yaşayanların
Hep nöbetteydi yetime garibe evliyalar
Camileri dolar taşardı
Dolup taşar camiler bağlanırdı cemler
Çıkardı arza duaları diyarı Harput’un

Saklanır hala bağda kalesinde anılar
İzler var türbe, kilise, heykelde, camide
Dinledim ustalardan hikâye ninnileri
Çektim halaylarını çınarlı bahçenin
Acı tatlı ne varsa çocukluğuma dair
Yaşadım çağımın sevdalarını Harput’un

Serindir sarı sıcakta buzluk mağarası
Kayabaşından haşmetlidir süt kalesi
Sabah namazın kılarken çubuk bey ulu camide
Ya şifalı suyuna ne demeli Dabakhanenin?
Hüznü hikâyesi yüzüm indirir Arap babanın
Ulu çınarın gölgesi altında Harput’un

Fatih Ahmet el sallar balak gaziye gel diye
İmam efendi beyzade, nadir baba, tespihli baba
Ve daha nice evliyaları toplar dergâhına
Sızlar yüreğim tebessümüm buruk
Bir gün kavuşmayı dilerken çınarlı bahçeye
Dün gibi ayrılığını yaşarım Harput’un

Zifiri kör gecede ışıldar El-aziz
Gelin olmuş sevgiliye süslenir gece
Asırlarca çayda çıra yakar murat suyuna
Kavuşamadı çocukluğum yazık büyülü aşka
Ağlayarak dinlerim sessiz soluksuz
Adına adaklar adanıp dua okunur Harput’un

_____________________İrfankarabuluT