Kökler ıslandı mı savaşta kandan;
Niceleri gördün, geçti canından?
Haberler bilirsin evvel zamandan,
Anlatıver bize, ey koca çınar!
Yıldırım düştü mü, dallar kurumuş?
Nice fırtınalar dalını kırmış.
Aşıklar gövdene isim kazımış;
Olanı biteni gördün mü çınar?
Kargalar, serçeler dalına konsun;
Tohumunla kuşlar beslenip dursun
Öldün mü, düşünür niçin uyursun?
Bahar geldi uyan! Ey koca çınar!
Bu yoldan, şu sudan; kim geldi, içti?
Bilirsin ihtiyar, çocuktu, gençti;
Yoruldu, terledi gölgeni seçti
Onlara sevginle baktın mı çınar?
Erbaa, 12 Mart 2009
Noter n. 3616
Kayıt Tarihi : 4.4.2009 00:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Asırlar yaşamış çınar (kavlağan) ağaçları tarihin tanıklarıdır.. Aradan 100 - 500 yıl kadar zaman dilimi içinde, herşeyi görmüş, yaşamış ulu ağaçlardır.. Onlar nice muharebe, nice karakışa, fırtınalara, sıcağa maruz kalmalarına rağmen, dallarını, sağlıklarını kaybetseler de, dimdik ayakta durmayı becerebilen varlıklardır.. Yaşlı bir çınar ağacı karşısında içimden gelen duyguların ifadesi olarak bu şiiri buraya kayıt ettim.. Takdir okuyucunundur.. Saygılarımla...
Çok güzel bir şiir....
Daha ne hatıraları vardı koca çınarın Allah bilir....
Saygıyla
tam puan muhabbetle
TÜM YORUMLAR (21)