Çınarın Altında Şiiri - Birben Türkoğlu

Bazen bir gülüş bile yeter
İki ömrü birbirine katmaya
Sen iri ela gözlerinle
Öyle bir merhaba dedin ki bana
Rengarenk çiçekler açtı yüreğimde
O an farketmemiştim oysa
Hiç gitmediğim yeni bir yolun başında olduğumu
O kadar bambaşkaydı ki
Çimenleri sarı bulutları yeşildi mesela
Dev kelebekler uçuyordu gökyüzünde
Seninle yürümeye başladık o yolda
Çoktan ben sana karışmıştım aslında sen de bana
Elimi tutarken sanki yüreğin vardı avucumda
Telaşlı mutlu ve heyecanlıydık
Adı aşksa bunun biz yabancısıydık
Hissettiklerimiz sığmıyordu üç harfe yalnızca
Bir fidan diktik o gün kalbimize
Büyüdü kocaman bir çınar oldu gün geçtikçe
Zaman oldu
Kavga ettik onunla
Zaman oldu
Doyamadık sarılıp öpmeye
Nefes olmuştuk artık birbirimize
Bakışlarıyla içime sızan
Sarılışı ilacım olan adam
Dünyayı unuttum elini tutup öptüğümde
Asık yüzümü bile güldürdün yüzünle
Başımı omzuna yaslayıp huzur bulduğum adam
Hayallerimdesin her santimetresinde hem de
Şimdi hayaller kaplı özleminle
Yüzünü okşayalı bilmem ki oldu kaç zaman
Yoruyor beni kurduğum düşlerde
Yaşamak istiyorum sadece
En gerçek olanı yaşamak
Sıcak ellerini tutmak yeniden
Canımı acıtıyor yalnız avunmak sesinle
Sensizliğin tercümesi yok hiçbir dilde
Biliyorum bu sahte ayrılık deliyor seni de
Ama sabret sevdiğim
Sabret ve bekle
Ben bekliyorum
Koca çınarımızın gölgesinde
Mevsimlerin geçişini senin gelişini bekliyorum
Biliyorum zaman akıyor elbette
Ama ileriye değil de
Sanki hep daha derine