Çınarımı Yıkıyor Şiiri - Fatih Güler

Esiyor Azrail rüzgarı
Canımdan canımı alıyor
Gurbet dağları yıkamadan
Koca çınarımı yıkıyor

Apayrı yalanlar sahnede
Tiyatro oynuyorlar benle
Sahne arkasındaki perde
Oyun oynamaktan bıkıyor

Kara gözümden yaşlar akıp
Buruşuk yüzüme değiyor
Otuz iki dişim dökülüp
Saç sakalımdan ak çıkıyor

Adaleti olmayan dünya
Garibe pranga vuruyor
İtiraz hakkımı duymadan
Hücre evlerine tıkıyor

Acımaktan acizdir kader
Güldürmekten ediyor keder
Zalimlere yalvarış heder
Doksan dokuz mermi sıkıyor

Kanımda kıyamet kopuyor
Kasırgayla toprak kokuyor
Kalemim mürekkep koyuyor
Ölmeden bedeni yıkıyor.