Çınarım Ah Çınarım Şiiri - Ragıp Güngör

Bir yaz mevsiminin
İlk ayında başladı her şey
Kara günlerin habercisi
Bana en acımasız
Vurduğu gündü
Ben üç beş yaşında
Sırtımı yaslayacağım
Dağım yıkıldı
Tutunacak dalım kırılmıştı
Mevsim yaz olmasına yaz dı ama
Erken döktü yapraklarını
Devrilmişti çınarım
Ve ben altında kaldım
O gün başladı her şey
Kara günler kapımdaydı
Kah sarıp sarılacak
Elimden tutup
Bir şeker uzatacak
Babam gitmişti
O gidince değişti her şey
Mevsimler değişti
Hayat değişti
Renkler anlamını yitirdi
Ben babamı yitirdim
Güneş bile başkalaştı
O günden sonra
Isıtmadı içimi
Başı boş sokak dertleri
Saldırdılar acımasız
Koruyanım olmadı
Zaman zaman yalvardım
Geri gel baba diye
O çocuk yüreğimle
Duymadı duyamazdı
Belki de duyuyordu lakin
Geri gelme imkanı yoktu
Yıllar geçti aradan
O gelmedi ama
Ben ona gidiyorum
Ardıma bile bakmadan