Çınarım Şiiri - Mamican Kocaşavşatlı

Köyümüzün yaşayan çınarıydın sen
Aramızdan ayrıldın yalnız bıraktın bizi
Gurbetin ocağında hasrettik sana çınarım
Bizi üzdün derinden unutulmayacaksın sen çınarım

Ekmeğini yemiş hayır duanı almıştım
Ben yalnızlığa dertlere alıştım
Azrail seçti seni aldı ayırdı bizden
Bu oyunda biz sana ağladık ben çınarım

Anam söyledi yaşayan çınarı kaybettik
İşte o an sanki dünyam durdu şaşırdım
İnanmadım inanamadım daha çok erkendi
Şimdi tüm kireçli sana ağlıyor be çınarım

Daha küçük çocuktuk severdin bizi
Herkes severdi seni bende severdim
Bir yıldız idin dev idin şimdi söndün
Yüreğimizi yaktın kavurdun koca çınarım

Dar kabrini kazmışlar çınarım
Acı haberi aldım bak bende yanarım
Daha hayattasın yaşıyorsun ben öyle sanarım
Sen ölmedinki sen ölemessinki çınarım

Çoluk çocuğun torunların ağlıyor ardından
Düştün kırdın ayağını oldun canından
Adını yaşatırız gönlümüzde yaşarsın çınarım
Cennetten bize selam sal çınarım

Mamicanıma can verirdin
Aç oldum yemeğini yedirdin
Sizi seviyorum çocuklar derdin
Mekanın cennet olsun çınarım