yorgun bir sarıyla
çekilirken ufka güneş
göğe çıkıyordu fısıltılarımız
hırçın kalabalık içinde
hep gülüyorduk
iskeleye yanaşan vapuru
konuşuyorduk
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta