Çınara Konan Çığlıklar Şiiri - Ercan Cengiz

Karanlıktı, emeğe göz koyarlardı,
Kol gezinirdi Çınar ağacına
Yüklü teknikle gövdesine isimler kazındığında
Ve namlunun ucundan sipere yatıldığında
Kurşunlanırdı,
Yutardı gecenin karanlığı.

Bilinmezin bilinmesiydi suçlu kılan
Peşinden kurşun attıran...

Yeniliğin bir hamlesiydi
Yarınlara açılı
Asırlık Çınarın kendi bir bedeldi
Gecenin karanlığı yutardı
De lo lo lo
Çığlıklar yükselirdi
Öfkeler
İşlenirdi bilince.

Gövdeleri kazınırdı Çınarların
Dal dal koparılırdı,
Gezinirdi ki bir kara bulut
Yurdumun üstünde,
Kurt uluması serpilirdi toprağa
Doğumla - ölümle
Bir arada giderdi.

Karanlıktı, emeğe göz koyarlardı
Gövdeleri kazınırdı Çınarların
Kentler, köyler arasında
Karış karış toprağında yurdumun,
Bombalar dökülürdü
Köklerini sökercesine
Meşe ağaçlarının...

Gidendim belki de uzaklara
Bir gece vakti
Karanlıklar içinde
Gövdelerini bulurdum Çınarların
Çığlıklar arasında...

(Ezgilerde Kaldı Yüreğim 1.Kitap)