Ne vakit ruhumun hicranıyla soluklansam
Ardıma bakmadan, bin hüzün ile fırakın çehresinde umutlarımı aransam
Ziyadesiyle düşlere dalsam, ufukların pervazlarına tutunsam gam olmaz içimde
Sanki saklı bir hikaye vardı bu sinemin kasvetinde ve sessizliğin davetkar esininde
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta