Başımın üstünde çınar diye bir ağaç
Ben büyürken dallarının altındaydım
Gökyüzü kalbime derin bir yara aç
Deva bulmam dertlere hep adaydım.
Yaprakları düşerdi korurken rüzgardan
Sararırdı solardı neden ki hiç bilmezdim
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta