Kapa gözlerini
Varlığın aydınlık olur gecelerime
Gülüşünle değişir dünyam
Dağılıverir hüzünler…
Bir mutluluktur yayılır
Tutamam kendimi
Yeni bir şehrin, yeni insanların verdiği heyecan varmış gözlerinde ilk zamanlar... Ümitleri, heyecanları, beklentileri… Gurbetin, hasretlerin soğukluğunu hissetmezmiş… Yavaş yavaş çıkmış ortaya yalnızlıklar, özlemler… Zormuş zamanın akıp gitmesini beklemek… Kaçmakta görmüş çareyi, biraz olsun alışıldık bir yere... Bir başka gurbet kentine... O gri şehre… Ama bir süre sonra fark etmiş ki; bu küçük kent de sıla olacak ona, geçmişe bakışlar, iç geçirişler saracak benliğini…
Aşık olmuş genç adam…
Geceyi daha bir sever olmuş, ruhuyla baş başa kalışları belki de.. Kendi olmayı, özünü görmeyi… Maskelerden kurtulup, en saf haline dönmeyi… Söyleyemediklerini itiraf etmiş kendine; yüzünün nasıl güldüğünü fark etmiş onunla… Bakmış ki yıllar önceki haline dönmüş… Bir daha yaşayacağını ummadığı ilk gençlik yıllarına… Bakmış ki kalbi durmuyor yerinde, kalemi isyankar… Bir karşısındaki resme bakmış, bir de toplanmış eşyalara… Bir kalbine dönmüş, bir beynine… Böyle geçer olmuş geceleri… Ve bu sefer beyni de ortak olmuş kalbine… Gitme demiş, gitme! ... Bu hasreti kaldıramaz bu yürek… Bir kere olsun kalbini dinle, bir kere olsun ona bırak kendini, kaçma! …
Yanında sana uzak nice insan var
Yan yana iken uzak olduğun insanlar
Milyonların içinde yalnız olursun bazen
Neden diye sorma,nedenini bilmiyorum
Gülen yüzlü,ürkek bakışlı çocuk
Zamanın benden çaldıkları,yitirdiklerim
Güneşim, aydınlığım, gündüzüm! ...
Her anım seninle anlamlı
Doğan her gün, yeni açan bir çiçek
Her günüm ayrı bir heyecan
Gözümü açtığım an sesini duyuyorum
Oturmuş karşıki kanepeden gözlerime bakıyorsun
Başka bir yerde, başka bir zaman düşlüyorum
Sadece sen ve ben, sadece biz
Bir yer düşlüyorum senden ibaret
Çocukluğumun bahçesi gibi, cennet gibi...
Uçsuz bucaksız bir göl karşımda, belki bir deniz
Hayatın girdabında savrulan
İki farklı yürektik seninle
Ben alışmaya çalışıyordum rüzgarlara
Sense rüzgarlar bekliyordun ufuklardan
İkimiz de yorgunduk yollarımız kesiştiğinde
Sen bir köşede gizlice ağlıyorken
Ne zaman seni düşünsem
Yüreğime düşüyor her rengin
Her renginle yolculuğa çıkıyorum sığ limanlarına
Bana şarkılar söylüyor mavi saçlı gökyüzü…
Bir masal yazıyorum ben
Öyle bir anda geldin ki dünyama
Doya doya bir hoşgeldin diyemedim
Ve demeyeceğim hoşçakal
Geç buldum ama, tez yitirmeyeceğim
Tutacağım yaşanmışlıkları en derinlerimde
Ne zaman serseri bir uçurtma görsem
Sana ılık rüzgârlar gönderiyorum
Yağmur damlaları
Gök mavisi
Yaprak yeşili
Yosun kokusu
Yakamoz pırıltısı
Herhangi bir yaz akşamından farksızdı belki
Ağustos böcekleri cıvıldıyor
Pervaneler dört dönüyordu
Rüzgâr kokusunu getiriyordu çamların
Bense seni düşünüyordum yıldızlara bakıp...
Yanımdaydın sanki...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!