Çiğ köfte, baharın rengi,
Kırmızı, yeşil, acı, neşeli.
Eller yoğurur, aşkla, sevdayla,
Bütün sokak kokar, lezzet gelir akla.
Bir yudum acı, bir tutam huzur,
Bir gün seni kaybettim,
Ama hiç fark etmedin,
Beni hiç aramadın,
Ve ben, içimde büyüyen o boşlukla,
Bir zamanlar, gözlerindeki umutla uyanan sabahlar,
Şimdi birer gölge gibi kayboldu her bir tanesi,
Ve sen,
Gökyüzü mavisi, denizler derin,
Bir rüya düşer, gecenin içinde.
Yıldızlar sessiz, ay ışığı solgun,
Bir umut var mı, yok mu? Kimse bilmez.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!