Çınar Aruz İçin Şiiri - Dinmez Er

Buram, buram Anadolu kokuyordu
Mitoloji yakışıklısı yağız delikanlı
Güç timsali, heykel duruşlu
Adı gibiydi o, yeni dünyasında
Başı göğe yükselen bir çınardı.
Muradına ermiş gerçek olmuştu
Amerikan rüyası
Gayretini azmine eklemiş çalışıyordu
Sunulan nimetlere şükrediyordu
Fırsatlar ülkesinde istediği huzurdu, mutluluktu
Okyanus ötesinde bir anacığı vardı
Cumhuriyet öğretmeni emeklisi
Seksen dört yaşında dipçik gibi sağlam
Kâh mektuplar yazardı vatan özlemi kokan
Kâh resimler gönderirdi yeni dünyasından
Kör talih miydi, alın yazısı mı?
Kaderin ona bir oyunu muydu?
Genleri miydi yoksa tetiği çeken bilemedi
Kanser denen mel’un bir marazdı
Okyanus dalgaları bir kabarıyor, bir sönüyor
Meşum maraz sinsice yol alıyordu
Adı gibiydi o koca çınar
Genlerinden miras aldı.
Oyuncak oldu ellerinde
Her gün biraza daha kuruyordu ulu çınar
Sararıp soldu, döküldü yaprakları önce
Sonra dalları kırıldı birer, birer
Ayrıldılar gövdeden kopup gittiler
Artık şarkılardaki kanadı kırık kuştu
Kanat çırpamazdı,
Ayakları üstünde duramıyordu
Daha doyamamıştı yavuklusuna
İki güzel tombul kumrusuna
Ilık bir bahar sabahında
Kumruları gibi öksüz kaldılar
İki alaca tay ile arabası da
Henüz otuz beşinde
Uzanıverdi bahar toprağına
Vasiyetiydi serpildi külleri Tunca ırmağına

Dinmez ER / Çeşme / 2012. 03. 13 /