Gariptir ki, yaşamak, her şey bilfiil sonsuzluk içinde kayıp gidiyor.
Yeis içinde kaybolan hayat zamana yetişemiyor.
Geri dönülmez bir yolda, umarsızca, çırpınan bedenler sürükleniyor.
Her şey ne kadar hızlı, karmaşık; anlaşılmaz zıtlıklar şafakla birlikte gün yüzüne çıkmış.
Anlamlandırmaya yetişemiyor, yavaşlamayı beceremiyor, zamanımız tükeniyor.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta