Bir çınar yaprağının kopup toprağa düştüğü an,
Çınar ağacının ağladığını göremezsiniz.
Heybeti müsaade etmez ona,
O, hep onurlu ve vakurdur;
Kendisinin toprak olduğunu bilir.
Gölgesinde serinler Türk kavmi çınarın,
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta