Çınar Ağacı! Şiiri - Necati Yıldız

Baş başayız yine çınar ağacı,
Neden yaprakların sönük duruşun acı,
Sende benim gibi hayattan aldın mı bir sancı,
Anlat be Çınar ağacı.

Ben gidince neler oldu burada,
Nerede bizim çifte kumrularımız noldu,
Neden gazel döktün kolların soldu
Anlat be Çınar ağacı.

Hani kuşların hani ibibiklerin,
Hani gölgende komşuların,
Hani o şen şakrak neşelerin,
Anlat be Çınar ağacı.

Yüksek bir dalında öterdi ya bir saka kuşu, yırtılasıya,
Otururduk seninle gece yarısına,
Karanlık gecelerde cırcır sesleri
Anlat be Çınar ağacı.

Anlıyorum ki senin de tadın tuzun kalmamış,
Nerede o eski neşeler nolmuş,
Yoksa miyadınmı dolmuş,
Anlat be Çınar ağacı.

Çalardım ya gölgende sazımı,
Bütün kuşlar toplaşır dinlerdi sözümü,
Anlatır dururdum özümü,
Anlat be Çınar ağacı.

Ne olur bir kere konuş benimle,
Bir kere de beni dinle,
Es gürle inim inim inle,
Anlat be Çınar ağacı.