Çınar Ağacı Şiiri - Hüseyin Salman

İşte şuramda bir acı var, ellerimle kazıyorum
Her yerde senin hatıran, birde o güzel gözlerin
Çıkarıp atmak istiyorum, nafile gücüm yetmiyor
Öyle nakış nakış işlemişsin ki katmanlarında kokun var.
Aldığım her nefes yine de senin adını zikrediyor
Kapatmak istiyorum, bedenimi kaplamış kanser gibi
Doktor doktor geziyorum çare yok diyorlar
Zorda olsa yaşamaya çalışıyorum bir umut işte…
Her günki gibi o ıssız dağlara çekiliyorum,
Hayhat! Buralarda bile bir hatıran bir gülüşün var.
Gözlerimi yummuştum yıllar önceydi
Oturmuştuk şu çınar ağacının dibine
Yanık yanık türküler okumuştum
İncecik gövdesine,”Seni seviyorum” yazmıştım
Bunu yazarken sanki adını kalbime kazımıştım.
Buralara ilk gelişimdi o gün, mevsim sonbahardı
Ağaçlar yapraklarını, ben ise;
Umutlarımı yitirip rüzgârlara savurduğum gündü.
O gün öyle bir sigara çekişim vardı ki…
Aldığım her nefeste seni teneffüs etmiş,
Zehirli bakışlarını gözyaşlarınla içime akıtmıştım.
Bugün yine aynı yerdeyim, dal budak salmış çınar ağacı
Gövdesinde kocaman bir yara, hayata meydan okuyor
İşte şuramda bir acı var, kabuk bağlamış duruyor.
Cesaretim yok artık, seviyorum demeye,
Sen yoksun çünkü…
O gülen gözlerim sayende, çaresiz ölümü bekliyor