Bir rüzgar esti
önce hafiften.
Şiddetlendi sonra.
Otlar eğildi büküldü.
Bir o yana, bir bu yana.
Geçip gittim aralarından.
Bir çınar çıktı karşıma.
Aldırmıyor rüzgara.
Eğilmiyor her yöne.
Açmış dallarını
kucaklıyor dünyayı.
Oturdum gölgesine.
Anladım o an büyük USTAYI.
"Tepemde bir çınar olursa
hani taş maş istemez "
deyişini....
Yaslandım göğsüne.
Kuşlar konmuş dallarına.
Dinledim şarkılarını bir süre.
Sıra bana geldi biraz sonra.
Anlattım içimden geçenleri.
Yitip giden değerleri
yoksullaşan ruhları.
Hatta,eğilip bükülen otları.
Ben anlattım o dinledi.
Bir huzur sardı sarmaladı beni.
Sanırım;
Sağlam bir dost bulmanın sevinciydi.
Yerimden kalktım usulca.
Yokladım kendimi.
Ayaklarım, ayaklarım
yere daha sağlam basıyordu.
Açtım bağrımı rüzgara.
Yürüdüm doğrulara.
Eğilmeden bükülmeden
yürüdüm sadece.
Bir baktım rüzgar dinmiş. /24 Mayıs 2013
Kayıt Tarihi : 24.5.2013 15:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Serbes şiirlerde başarılı
bir grafik çızgisi içerisindesiniz
umarım bu güzel paylaşımları
devam ettirirsiniz
kutlarım şair yüreğini
Saygıyla.
Birol Hepgüler.
Şu anda bulunduğum yerde öylesine ulu çınarlar var ki!..
Abartısız 600 yıllık “ANIT ÇINAR”lar…
Sadece bir tane olmadığı için “-lar” deme gereğini duydum.
Yakın arkadaş ve akrabalarımzla bugün yine ulu çınarların birinin altında çaylarımızı yudumladık, serin deniz rüzgarının insanı saran yumuşaklığında…
Gerçekten de çınarlar, tarihe tanık olmuşlar.
Bahsettiğim 600 yıllık çınarın altında da, yaşadığı zaman içindeki çok önemli olaylar sıralanmış, Osmanlı’dan Cumhuriyete tek tek sıralanmış.
Sanki bir lahiya gibi…
Pek çok olay yazılamamış bile.
Tarihin ve zamanın tanığının altında olmak, insana ayrı bir gurur ve güven veriyor. “Biz büyük bir milletiz” dedirtiyor insana.
Tıpkı şairemizin şiirinde dedikleri gibi:
'Tepemde bir çınar olursa
hani taş maş istemez '
İnsan en başta kendine güven duyuyor, tarihiyle gururlanıyor, geleceğe güvenle ve ümitle bakıyor.
Çınar gibi dimdik ayakta kalmak, neredeyse ölümsüzlüğe yürümek…
Kendine güvenini tazelemek, dost olmak, derdine korkusuzca paylaşmak…
Hem de dimdik.
Bir sırdaş bulmanın sevinci ile
Ümitle ayrılmak, yalpalamadan, sendelemeden ve düşmeden…
Tebrik ve takdirlerimle…
Sevgi ve saygı rüzgârları esenliğiniz olsun, Hümeyra öğretmenim.
Sağlıcakla.
Hikmet Çiftçi
“GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ”
TÜM YORUMLAR (18)