Çınar Şiiri - Boğaç Yüzgül

Ulu çınara takıldı yeşil gözlerim
ve köknara
ve nara
ve pınara komşu yeşil yapraklar
ve heybet abidesi
ve nöbet tutar gibiydi orman gölgesinde...
Çınar gölgesinde insanlar
ve birbirini anlar vaziyetlerini koruyan dallar
ve iffet kokulu toprak katmanları
ve afet-i devran bir nefti armoni...
Çınar yüekli anılar oturmuş ağaçların kovuklarına
ve dalkavklarına hiç özenmediğimiz salıncak hayatlar
ve tavuklarına bile şahan diyerlerle kurduk soframızı...
Çınar büyüttü bizi
ve narin dokunuşlarla tanıdık ellerimizi
ve gülmemizi borçlandık çınar hikayelerine...