yalnızlığın en zengini1957
baharı bekler doğa
birden gönül
her gönülde bir tohum
aşktan yana
gözyaşlarına muhtaç
bir bakış birçift göz
ilk filizi başlatır
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta