Ne acılar gördüm ben,
Ne acılar yaşadım
Acıyla yoğrulmuş benim bedenim,
Mutsuzlukla sulanmış büyümüş
400 yıllık
Çınar gibi içim oyulmuş.
İçim oyulmuş,
Çürümüş ama,
Dışım filiz vermiş
Köklerim var
Etrafa yayılmış
Sevgiye, aşka
Sıkıca sarılmış.
Yaşama can havliyle bağlanmış,
400 yıllık çınar gibiyim ben.
Geleceğe umutla bakan
Baktıran
Yıkmayan, yıkılmayan
Gökyüzüne doğru
Gururla bakan
Onurla yaşayan
400 yıllık çınar
Gibiyim ben.
Kayıt Tarihi : 25.12.2007 12:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
yaşanmaya değer duygular adlı kitaptan
![Yenal Karavelioğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/12/25/cinar-48.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!