ÇINAR
Yaprakların sarardı,rüzgar sert esiyor,
Gölgen kayboldu,kanatlarında görünen yok.
Mahsun kaldı serçeler rüzgar esince
Gölgende,kanatlarında toplardın koca çınar.
Kollarını bağlamış,duruşun çaresiz
Sevenlerin bir bir düşüyor kucağından.
Elleri bağlı,gözleri yaşlı geride kalanlar
Gözlerin dalgın aynı yerde donup kalmış koca çınar.
Çınarlar viran olunca çalılar yeşeriyor
Almak için gölgesine batırıyor dikenlerini
Eyvah çekenlerin kafaları,parçalamış kayaları
Kimlere kaldık,göçüp gittin koca çınar?
Köklerin yayılmıştı yedi cihana
Gölgende barındırır,muhtaç etmezdin çalı çırpıya.
Sanma ki unutuldun,anıların yaşayıp durur,
Unutturulacak adın,emanetçilerin olmasa.
29.11.2020.R.EVŞEN
Kayıt Tarihi : 13.1.2021 12:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!