Çınar Şiiri - Hamdi Oruç

Baba Çınar

Bu gün kör gün
Bana Osmanlıyı hatırlatan bir çınarı kestiler bu gün

Bu gün kör gün
Cami avlusunda
Bir baba çınarı kestiler
Bir dostu kaybettim bu gün
Cami avlusunda

O kör gün o gün bir deli...
Bir baba çınarı kestiler
Bir nurdu kesilen cami avlusunda
Gecemde bir yıldız eksilen
Bir dostum eksildi cami avlusunda
O erdemli bir ihtiyardı bu yetim cami avlusunda
Bir nurdu göklere ve gönle uzayan dal dal
Şehadet parmağıydı bu toprakta...

Bir nur eksildi cami avlusunda...
Sadece yetim kuşlar ağlar sanma
Toprak da ağlar günlerce bu vahşi yanlışa
Bulutlar yalın ayak ve küskün geçin üstümüzden şimdi

Bir baba dostluk tattım ben onda
Cami avlusunda baba çınarı kestiler
Bir dostumu yitirdim bir güneş eksildi dünyamda
Göklere özlemdi kesilen çınar değil
Şehadet parmağı gibi uzamıştı maviliğe

Cami avlusunda
Göklere özlemdi kesilen uzamıştı yıllar yılı...
O çınar yeşil nurdu bir yeşil dosttu
Baba çınardı güneşti dostluğu