18 Temmuz 2005, İstanbul
mumların dumanında yargılanır içim, parçalanır vicdan burada
bulutlar dökülür ellerime kanadından bir tüy gibi gündüz kuşunun
yenildim burada rab affeder umarım beni
düşürdüm sağımdaki meleğin tüysüz kaşını
çırpınan birkaç iblisin hışırtından uykusuz kaldım bugün
kışın ilk şafakları uykuyla içine alabildi beni sonrasında zar zor irkilip kustuktan
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem