18 Temmuz 2005, İstanbul
mumların dumanında yargılanır içim, parçalanır vicdan burada
bulutlar dökülür ellerime kanadından bir tüy gibi gündüz kuşunun
yenildim burada rab affeder umarım beni
düşürdüm sağımdaki meleğin tüysüz kaşını
çırpınan birkaç iblisin hışırtından uykusuz kaldım bugün
kışın ilk şafakları uykuyla içine alabildi beni sonrasında zar zor irkilip kustuktan
soldu gece ve karardı olabildiğince
ayışığı yüzümün çukurlarına çizildi rüyalı kuşlukta
fark ettim silinişini perdenin
Kayıt Tarihi : 9.9.2024 16:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.