batmış gemiler peşinden koşup üstelik kendini haklı sananlar
anımsanıza geri döndüğünüzü kentlerden bir bir yalnız
hani tek bir ederi nasıl yoksa bir malın tek doğru da yoktu
ne ki vardı kırgın bir gönül umursanmamış hiç mi hiç
usanmış artık kanamış dizkapakları çünkü bir çocuk yaşar içinde
giderek giderek artan suskunluğunda işlemediği suçun cezasını çeken
avutmak üzere çare üretmeye kalkan sen ben hepimiz mi
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta