batmış gemiler peşinden koşup üstelik kendini haklı sananlar
anımsanıza geri döndüğünüzü kentlerden bir bir yalnız
hani tek bir ederi nasıl yoksa bir malın tek doğru da yoktu
ne ki vardı kırgın bir gönül umursanmamış hiç mi hiç
usanmış artık kanamış dizkapakları çünkü bir çocuk yaşar içinde
giderek giderek artan suskunluğunda işlemediği suçun cezasını çeken
avutmak üzere çare üretmeye kalkan sen ben hepimiz mi
Ölümüm senden olur
bilinsin
ne uçsuz bir kan akışı
ne buğusu kadehte rakının,
ela ve sonsuz bir teneşir uykusu
gözlerinin ağlamaklı bebeğine...
Devamını Oku
bilinsin
ne uçsuz bir kan akışı
ne buğusu kadehte rakının,
ela ve sonsuz bir teneşir uykusu
gözlerinin ağlamaklı bebeğine...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta