Cin Çarptı Bizi Şiiri - Ozan Bindebir

Zaman öldürmüşüz boş işler ile
Şeytanı taşlarken cin çarptı bizi.
Bilim arzuladık dervişler ile
“Yapay zekâ” derken din çarptı bizi.

Ehliyetsiz görev aldı ehilden,
Akıl aldık cahil oğlu cahilden,
Korumadık yurdu zorba muhilden;
Böylesi hinoğlu hin çarptı bizi.

Çağdaşlık gömleği giyemez olduk,
Bir yavan ekmeği yiyemez olduk,
Haksıza “haksızsın” diyemez olduk;
Yobazın güttüğü kin çarptı bizi.

Hurafe inanca coşup çağladık,
Kendimiz ölürken ele ağladık,
Nerde yatır görsek çaput bağladık;
Dilek diliyorken sin çarptı bizi.

Eğitimi kaptı üç beş pasaklı,
El tersiyle ittik mantığı, aklı.
Sandık çağdaş bilim dogmada saklı;
Ortaçağ’dan kalma tin çarptı bizi.

Bindebir’i duysa belki de vurur
Ne insanlık kalmış, ne onur, gurur
Birazcık dokunsan hırlayıp durur,
Saray sandığımız in çarptı bizi.

01.11.2017 – (6+5)
Ozan Bindebir

Açıklamalar (TDK Sözlük):

Derviş: Bir tarikata girmiş, onun kurallarına ve törelerine bağlı kimse, alperen
Muhil: Dokunan, bozan, ihlal eden
Hin: Kurnaz, cin fikirli kimse
Sin: Ölü gömülen yer, gömüt, mezar, kabir, metfen, makber
Dogma- Dogmatik: Deney bilgisini, deneye dayanan kanıtları hiçe sayarak kanılarını inanç öğretilerinden çıkaran (düşünce biçimi), inaksal
Tin: Ruh
İn: Yaban hayvanlarının kendilerine yuva edindikleri kovuk, mağara