Cin çarpması Şiiri - Altan İlhan Arslan

Ne kadar ironik ve ucunda görüyorum
Bütün çıkışları tutan bu saçmalık
Ve edep denizinde boğulmaya nazır!
Deniz süngeri gibi zavallı insanlar.
Ya dehlizler de kalmamış bir ecdat
Ecdadı olmamış yetmeler görüyorum.
Bir tutam kokusuna kadın saçının
Donkişot’u kesilmiş mürekkep adamlar.
Ne kadar ironi o kadar hokka
Cin peşinde koşan hokkabaz gibi
Satırları doldursa her kelime bir gedik
Salyası saçılan sarılmış kaleme.
Kılıcını bileyen kını unutmuş
İninde çakallar gibi sessiz uluyan!
Senin de bir pusu hilen vardır
Davran bakalım kâğıda kaleme
Mürekkep çarpmazsa şart olsun
Adamı cin gibi bir adam çarpar.