'Yalnız iki tür insan iyidir;
Gömülmüşlerle doğmamışlar'
Ben se seni kalbime gömüyorum
dostça bir öpüşle,
Böylece hiçbir zaman olmayacak kötülük
bizim çekimimizde.
Sense bir cenin saflığı ve sessizliği içinde
içimde bir yerlerde olacaksın.
Sen,
Sessiz düşlerin ardındaki iyilik,
Hiçbir zaman,
Ama hiçbir zaman
İçimden doğamayacaksın....
Kayıt Tarihi : 18.7.2009 01:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!