Cin Anam Şiiri - Mustafa Özaslan

Genç yaşında gelmiş köyünden;
Kasım ağa soyundan,
Türkmen Boyundan.
Taviz vermez hiç geleneğinden,
Vazgeçmiyor kuşağından,
Önlüğünden
Renga-renk üçeteğinden.
Has anam...

Kainatın acısına katlanmış.
Dokuzar ay karnında,
Dokuz bebek beslemiş.
Bacıyı kardaşı evlat bellemiş.
Umut vadisine karanfil ekip,
Kader yollarından,
Bir gül beklemiş.
Vay anam...

Onu yıktı,
Tüccar babamın
İki kere iflası.
Gözlerini pınar etti
İki evlat bir de kardeşin yası.
Göğsünü yumrukladı yıllarca
En sonunda oldu ağıt ustası.
Can anam...

Şehirde kalmaktan,
Hiç eylemez haz.
Kıtlıklar görmüştür,
Cimridir biraz.
Yumurta bile vermeden
Bekler hindi ile kaz.
Cin anam...

Yaşı seksen,
Gözlerinin içi güler.
Yoksul evladına
Kol kanat gerer.
Yükselir gözümde,
Taa arşa erer.
Oğlun ellerinden,
Ayaklarından öper.
Yar anam...

(Gaziantep, 08 Mart 2007)