Cimri Seneler Şiiri - Ömer Temel

Kırk iki yaşımı ziyan etti de,
Bir günü çok gördü cimri seneler.
Binlerce düşümü aldı gitti de,
Bir günü çok gördü cimri seneler.

Bir evlek yer verdi yüz tonda cefa,
Sürüyle nanköre istedi vefa,
Dertlere düş etti belki bin defa,
Bir günü çok gördü cimri seneler.

Hızara bıçkıya verdi boynumu,
Akrebe çıyana serdi goynumu,
Gınnep urgan ile sardı eynimi,
Bir günü çok gördü cimri seneler.

Bende diyecem ki gün yüzü gördüm,
Çile yumağıyla iç kazak ördüm,
Gece yatak diye tandıra girdim,
Bir günü çok gördü cimri seneler.

Çocukdum yokluğa boynumu eğdim,
Toz toprak içinde tuhaf bir şeydim,
Bir gara lastiği bir sene giydim,
Bir günü çok gördü cimri seneler.

Delisi bol olan bu memlekette,
Doğmak kaderimiz bildik elbette,
Babam öldü oğlu derde nöbette,
Bir günü çok gördü cimri seneler.

Dost Kalemlerden

Yoktu giyim kuşam ne de bir bezek,
Çarıkklar delik se biz nasıl gezek,
Kar var adam boyu yakacak tezek,
Hergünü çok gördü cimri seneler.......................... Seyfettin KARAHOCAGİL

06.02.2009