Kurda kuşa yem oldu, alın terin emekler.
Sana bakar ağlardı beşikte ki bebekler.
Geleceği görmedin, yedirmedin yemekler
Malını yok ettiler, doymadı aç köpekler.
Çalıştın çabaladın, yedirmedin, yemedin
Dünya malına daldın, sonum ölüm demedin.
Paran pulun olsa da, sefasını sürmedin.
Elinde neyin kaldı, san ki sen de ölmedin?
Malını itler yedi, aç acına öldün sen
Bağrını bitler yedi, kirli paslı kaldın sen.
Yemedin yedirmedin hayallere daldın sen.
Eller zevk sefa sürdü ac acına öldün sen.
Katlar, yatlar, araban hani onları nettin?
Binmeye kıyamazken ele emanet ettin.
Malın mülkün nerede, eridi sen de bittin
Dünya benim diyordun, sen de bırakıp gittin.
Durmuş YIĞMAN
08.11.2006
Kayıt Tarihi : 8.11.2006 07:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)