İzmir’di
Geceydi
İmbat esiyordu hafif hafif
Rıhtımdaki köhne tahta iskelenin
Oturmuştum bir ucuna
Koyu maviliğinde gecenin
Dalmıştım öylesine sana
Bir görünüyor bir kayboluyordun
Deniz mi dalgalı
Yoksa hava mı bulutluydu
Birlikte içmek istiyordum
Bir sigara da senin için yaktım
Uzattım
Daha dudağına değmeden sönüyordu
Bir tane, bir tane daha
Ne mahcuptun
Çok mu utanmıştın
Bir sigara bile içemiyordun
Sonra mı
Sonrası malum
Bıraktım kendimi
Serin kollarına
Daldım koynuna
Battım, battım çıktım
Bu ne çok cilve
Bu ne çok nazdı sende
Bir türlü kucaklayamıyordum
Çırpındıkça kırılıyor
Tam sardım seni dediğimde
Saklanıyordun
Yoksa hava mı bulutluydu
'İnsana Gömülür Aşk' Kitabımdan
(Ankara Şiir Rüzgarı Antolojisi 2009)
Metin SoydeveliKayıt Tarihi : 29.9.2006 21:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrikler.
izmirdi
geceydi...............
Sevdiğim hemen herşeyde vardır bu fazlalık,İzmir'de bir miktar abartılı..
Tekrar selam.
Kutlarım ağabey,son zamanlarda gördüğüm en iyi şiirlerden biriydi..
Selam.
satır satır yaşadım köhne iskeledeydim, suda yansıyan, yakamoz yakamoz parlayan aydede'ye sigara da ikram ettim, içemedi söndürdü. çırpındı, kırıldı, yok oldu. buluttan mı, cilveden mi, erişilmezliğinden mi, ben de bilemedim. ay'la cilveleşmek hoşuma gitti ama, ulaşılmaz da olsa.
tebrikler sevgili metin,
TÜM YORUMLAR (5)