Hangi güzel vardı, toprak olmadı..
Hangi ceylan göz vardı, yere akmadı..
O toprağa mahkum, gönülse ona..
Zevalse cehennem, mümkün mü tahammül!
Zevalden gelirken, feryatlar bekaya yükseliyor..
Sense fani bir fenada mahkum, nerede aşk-ı beka..
Güneşe sevdalı bir gönlün penceresinden bakıyorum..
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta