Ürkek bir ceylandı o pürtelaş,
Cilveli nazı da akardı içime,
Zülfünü kesen gözleri cümbüş,
İşveli bakardı çengide gözüme.
Bir meydan savaşı sanki bizimkisi,
Cancağızın biriydi önceleri, sıradan,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bir meydan savaşı bizimkisi,
Cancağızın biri önceleri sıradan,
Bir oyunlar ki sıradışı sonradan,
Aslan bakınca birden yaban tepkisi
GÜZEL BİR ŞİİRİNİZ DİZELER İÇİNDE HAYAT BULMUŞ .SES OLMUŞ OKUYANLARIN DİLİNDE. KUTLARIM. SEVGİ VE SAYGILARIMLA..CENGİZ ÇETİK
yüreğinde ne kadar kalmalı?
Soluğu uzun,
bitmeyen bir bahar gibi,
Siyah yeleli,
bir arap kısrağı olmalı,
Kırlarda dolaşıp,
alışınca gitmeyen..
çok çok harikaydı.....saygılar
CEYLAN VE ARAP KISRAĞI.... Güzel benzetmeler ve hoş bir cilveleşme. Tebriklerimle tam puan.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta