Otur ki sandalye hatırlasın
Sandalye olduğunu.
Masa da unutur masalığını,
Elini komasan üstüne
Bakışlarını ayırmaya gelmez,
Sürahi boşalır sonra suyundan.
Kadehim kadehim dediğin şey,
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana




Otur ki sandalye hatırlasın sandalye olduğunu..
Masa da unutur masalığını,elini komasan üstüne.
Bakışlarını ayırmaya gelmez,sürahi boşalır sonra suyundan.
Kadehim kadehim dediğin şey,dudağını değdirmedikçe kadeh değildir.
Mezeler de bilmez renklerini,lezzetlerini,çatalını dokundurmazsan.
Fakat farkındamısın ki...
TEK KELİME HARİKA DİYORUM....
herşey....
insanla vardır....
yaşam harekettir...
herşey....
insanla vardır....
yaşam harekettir...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta