Çilingir Sofram Şiiri - İlhan Büyükyörük

Gecenin geç vakti yıldızları seyrederken,
Elimde bir sigara...
Yıldızlardan akan sevdalar dolar,
Önümde duran rakı bardağıma.
Hasret ve hicran meze olur,
Çilingir soframa.

Bilirim! ...
Ne yıldızlar soframa gelir,
Ne de ben ulaşabilirim yıldızlara.
Her çektiğim nefeste kızarır, tüter,
Dudaklarımdaki bana mahkum sigara.
Uzanırken mezelerle, rakı bardağıma,
Yıldızlar yok soframda.
Olsun! ? ...
Yalnız başıma,
Sevdaları içiyorum ya! ...

Yediğim acı mezelerden kavrulurken içim,
Her yudumda,
Biraz daha geçerim kendimden.
Ne rakı bardağım boşalır,
Ne mezem azalır, bu sofrada.
Çektiğim son nefese yetişmez belki,
Biter sigara.
Sigaram değil, ben biterim! ..
Hayır,
Ben sevdayım ya? ! ...

Aydınlanırken ufuk,
Kavuşurken gün ilk ışıklara,
Hafif bir meltem eser,
Küller savrulur
Küllükteki sönmüş sigaramdan.

Geceleri yıldızlara büyülenen aşıklara,
Rakı bardağımla mezemdir, hatıra kalan,
Çilingir soframdan.