masamızda isli kandil ve unutulmuş sözler bırakarak
fırtına dolu yastıklara koyduk başımızı
yarım ay iki yıldız ve bir deniz gibi yattık
ölümlülerin kemik parmaklıklarında kabaran geceye
kulaklarımız hala çınlar
hangi kıyıda taş sektirse bir çocuk
martıya benzeyen oluk oluk sesinden tanırız
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta