İkiye bölünmüş ruhum..
Bir yarısı diğer yarısına ağlıyor...
Öbür yarım ise diğerine isyan ediyor...
Ve ikisi de yok olup gidiyorlar yarattığım girdapta...
Bir keşmekeşlik yakamda..
Sergüzeştlik kapımda..
Ve bir fenomeni yaşıyorum...
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




dip çizigisinin sıfırı yokladığı saatlerde yok oluşlarım gelir aklıma....her gece bitmez derken an içinde sabah...karanlığın ışığa değdiği yerde ufka takılmış bakışlarım...suskunluğun mavisinde ben...yankısında anılarım....Sema hanım şiiriniz çok güzeldi...tebrikler...bende hissettiklerimi paylaşmaya çalıştım...selam,saygı ve sevgilerimle....
..körebe oynuyorum gelecek günlerle...
ebe benim...
bir türlü sobeleyemediğim kim?
bilinmezliğe SOBE o zaman.. şiirlerinize takılı kaldım bu akşam..tşk.ler
Çılgınlığın sıfır noktasında olanlara Allah sabırlar versin güzel Ruh,unutmaki sabır her şeyin ilacıdır...Tam Puan...Nurullah Muslu...
bazen anlam içindeki anlamsızlıklar dahi beklenir... kedni kendimize yarattığımız umut kırıntıları ama gerçöek olması belki bizim adımımız da ve sıfıdan çıkmamızda...
güzel...beğendim şiirinizi...seam...
Denizin delisi ben...
Mavinin delisi ben..
.....
mükemmel....
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta